Στην Πλατεία

Η παραδοσιακή αντίληψη της πλατείας της ελληνικής υπαίθρου αποτέλεσε αντικείμενο έμπνευσης για το σχεδιασμό του συγκεκριμένου ψητοπωλείου στη Νέα Ιωνία. Πρόκειται, δηλαδή, για την εικόνα της πλατείας με το γέρικο δέντρο στο κέντρο της, κάτω από τα κλαδιά του οποίου συγκεντρώνεται όλο το χωριό, για να ψήσει και να γιορτάσει. Στην περίπτωση αυτή το σκηνικό στήθηκε σε μια εγκαταλελειμμένη αποθήκη. Μια γυμνή και φθαρμένη κολόνα μετατράπηκε σε σιδερένιο δέντρο, τα κλαδιά του οποίου εισχωρούν στο ταβάνι, για να επανεμφανιστούν σε μορφή πλέγματος πλαισιώνοντας το χώρο. Τα πλέγματα αυτά άλλοτε διαμορφώνουν την είσοδο στην πλατεία και άλλοτε αποτελούν βάση για βότανα, μπαχαρικά και άλλα προϊόντα που χρησιμοποιούνται στην κουζίνα.
Η χρωματική παλέτα που επικρατεί στο χώρο είναι το άσπρο, το μαύρο και το γκρι δίνοντας έμφαση σε συγκεκριμένα στοιχεία, όπως τα κόκκινα στολίδια-λάμπες που κρέμονται από την οροφή, το λουλούδι-γραμμόφωνο και τα διάφορα είδη βοτάνων. Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν είναι σίδερο (δέντρο, βιβλιοθήκες, πόρτες, σκάλα-χαλί), ξύλο (παλιά τραπέζια, καφενείο, καρέκλες) και μπετόν (πάτωμα). Την αίσθηση του φθαρμένου εξωτερικού χώρου επιτείνει το μωσαϊκό πάτωμα, το οποίο αφέθηκε ως είχε. Το πανηγύρι στην πλατεία είναι ανοιχτό σε όλους και για το λόγο αυτό μεταφέρεται στο δρόμο μέσω ενός μεγάλου παραθύρου, που πλαισιώνει τη σκηνή. Η πρόσοψη μετατράπηκε σε άγριο βράχο βαμμένο μαύρο, ενισχύοντας έτσι την ιδέα του φυσικού στοιχείου της πλατείας. Τη θεατρικότητα της εικόνας έρχεται να ολοκληρώσει η προβολή παλιών ταινιών στο μοναδικό λευκό τοίχο, που σε συνδυασμό με το «γρατζουνισμένο» ήχο του γραμμοφώνου, «ταξιδεύει» τον επισκέπτη σε άλλο χώρο και χρόνο.